Category strandvondsten

Een tijdje geleden speelde onze stichting een rol in een tv programma over “jutten langs de waterlijn”.

Julius (9 jaar) liet zijn collectie gevonden spullen zien en had bij sommige voorwerpen een leuk verhaal.

Wat schetste onze verbazing toen er een jutter uit Ameland contact opnam met onze stichting omdat hij Julius wilde spreken, na het zien van de uitzending.

Hij had nog veel spullen liggen die hij afgelopen 40 jaar gevonden had op het strand van Terschelling en Ameland.

Zijn vrouw en hij hadden besloten om te gaan emigreren en ze vonden de jonge Julius precies de juiste man om hun collectie aan over te dragen.

Of we langs wilden komen……

Natuurlijk wilden we dat!

Op de foto staat de aankomende veerboot in Holwerd die ons naar Ameland zou gaan brengen.

Een rit van 3 uur naar de pont, een overtocht van een uur en dan ben je op het mooie Ameland.

Wachtend op de boot was Julius alvast begonnen met jutten en al snel had hij enige onderdelen van diverse krabben bij elkaar gescharreld op de basalt keien van de aanlegsteiger.

Een eikapsel van de stekelstaartrog maakte de “wachtkamercollectie” compleet.

Het is nu weer de tijd dat er gewone zeehonden worden geboren.

In tegenstelling tot de pup van de kegelrob worden deze pups normaliter met een korte vacht geboren en zijn ze de nestharen al kwijtgeraakt in de baarmoeder.

Onderstaand dood diertje werd gisteren door Marieke op het strand gevonden en gelijk gemeld.

Natuurlijk zijn we gaan kijken en hebben we het diertje geborgen.

Mijn hand geeft al aan hoe klein dit zeehondje was.

Aan de vacht is duidelijk te zien dat de pup te vroeg is geboren.

Waarom het mis is gegaan zullen we niet weten, maar deze pup heeft de vroeggeboorte niet overleefd.

De beruchte, scherpe tandjes zijn in dit stadium nog niet te zien.

Mocht je onverhoopt een levende pup tegenkomen op het strand, hou dan afstand, laat het dier met rust, hou de hond aan de lijn en bel 144.

Zeehondenwachters komen de situatie dan bekijken en in overleg wordt er dan beslist of er wat moet gebeuren of niet.

Pups zijn niet altijd ziek of gewond als ze op het strand liggen.

Afgelopen vrijdag is de NPO opnames komen maken in Rockanje voor het programma Zapp Your Planet.

Julius, de zoon van Marjolein was deze keer het middelpunt van de dag.

Jutten…, afval en bijzondere vondsten op het strand, dat is waar het deze aflevering van Zapp over gaat.

Eerst zijn we naar het strand gereden, want daar komen alle vondsten vandaan.

Met zijn 7en, in 2 bubbels, in onze avonturen strandrover, even flink opschuiven en rijden maar…

Gelukkig kwam er een waterig zonnetje door de brekende bewolking en kon er snel worden begonnen met de opnames op het strand van Rockanje.

Na een gezellige lunch kon Julius al zijn vondsten laten zien in zijn “Juthut”

Een pop up museum in de avonturen hut voor zijn vrienden, bekenden en voor speciale gelegenheden als vandaag.

De spannende middag werd afgesloten met een ongedwongen interview onder de bloeiende appelboom vlak bij de Juthut.

Over 3 weken kunnen we het resultaat zien bij het programma Zapp Your Planet bij de NPO.

Dank voor de gezellige dag, cameraploeg van de NPO!

Maar is er ook over nagedacht?

Rituelen kunnen helpen zeker helpen om verdriet of andere gevoelens te verwerken.

Maar of het verstandig is om al dat plastic te gebruiken?

Alles wat je weggooit komt ergens terecht.

Helaas ook vaak in zee. Je hoeft maar wat beter naar de vloedlijn te kijken en je ziet dat het aanspoelsel soms veel van ons afval bevat.

Veel ervan zijn plastic deeltjes en daar schuilt nu net het gevaar.

Afgezien van het feit dat kleine deeltjes zelfs al in moedermelk worden aangetroffen, kosten ze ook aan zeevogels vaak het leven.

Op de foto zie je de inhoud van de maag van een noordse stormvogel.

Een zeevogel die wel eens dood aanspoelt op het strand en dan voor onderzoek door ons wordt meegenomen.

Deze vogels pikken vaak voedseldeeltjes uit het water en krijgen op deze manier veel plastic binnen.

Wat je weggooit, komt ergens terecht…. dat begrijpt toch iedereen?

Een prachtige naam die vooral verwijst naar het behaarde schild van deze krab.

Het gedrag van deze soort is echter vrij agressief en bij de minste dreiging komen zijn scharen dreigend naar voren.

Het is een uitstekende zwemmer en dat doet de krab met de achterste poten die uitgerust zijn met peddels (zie foto). Vandaar de naam “zwemkrab”.

Al zwemmend jaagt de krab op andere kreeftachtigen, schelpdieren, wormen en visjes. Een echte carnivoor dus.

Het is een zuidelijke soort en heeft zich door de warme winters sterk kunnen uitbreiden aan onze kust.

Voor deze krab was het verhaal teneinde en diende het gestrande gereedschap slechts als een herinnering aan zijn bestaan.

Afgelopen week meldde onze verslaggever Pablo vanaf de Maasvlakte weer een massa stranding van zeesterren.

Meestal zie je ze massaal aanspoelen als het zeewater plots is afgekoeld en ze onderkoeld raken. Ook nu lijkt dit weer het geval.

Snel richting Pablo gereden en een aantal foto’s kunnen maken voor de meeuwen zich tegoed deden aan de vele sterren.

Wat gelijk opviel was dat er nogal wat zeesterren waren die een of twee armen misten.

Als wij een arm kwijt raken heeft dat een grote impact op ons functioneren.

Wachten tot het verloren deel is aangegroeid heeft weinig zin, dit gebeurt alleen in sprookjes.

Maar… sommige sprookjes bestaan, niet in de mensen wereld, maar wel in de wereld van de zeesterren.

Op onderstaande foto zie je dat er 2 nieuwe armen groeien op de plek waar de zeester ze is kwijtgeraakt.

Wel is het zo dat de nieuwe arm vaak in lengte wat achterblijft.

Zie foto hieronder.

Mocht je zeesterren vinden, tel dan eens de armen, want het gebeurt wel eens dat er zelfs een arm extra aangroeit.

Tip: Volg onze verslaggever Pablo op Instagram: https://www.instagram.com/pablovriendvanguusje/

Nederlanders schijnen een proper volkje te zijn.

Vooral de dames houden van reinheid en een keurig droge boel.

Natte onderdelen voelen als een drama en daarom hebben ze de zakdoekjes altijd bij de hand.

Deze collage is maar een kleine samenvatting van een aantal makkelijk bereikbare locaties van delict.

Op onze wandeling door de duinen schitterden de witte poe(t)s doekjes ons regelmatig tegemoet….

Proper?…. Of toch niet?

Deze signaaljas met een geïntegreerd reddingsvest was bedoeld om iemand te beschermen op zee.

Inmiddels verworden tot een felle en storende vlek in het natte en schone zand.

Misschien overboord gewaaid tijdens de laatste storm?

Hopelijk is de bezitter van de jas aan boord gebleven en niet mee gewaaid.

Zo geeft elke stranding je weer de mogelijkheid om je fantasie te prikkelen…

Ik ga voor een moord met voorbedachte rade! 😉

Beetje chillen en dutten…, drogen.., af en toe wat rollen en schuren.

Zo kom ik eindelijk van die lange puppy haren af.

Dat ik veel belangstelling heb interesseert me weinig zolang men mij maar rustig laat liggen en op afstand blijft.

Groeten van een jonge kegelrob!