Droomfoto van de Papegaaiduiker

Wat is het nut van nog een opname van de meest gefotografeerde zeevogel? Vraag het niet aan een vogelliefhebber met een camera. Die wil zijn plaatje schieten, maar dan wel de droomfoto.

Bij de Papegaaiduiker is dat de opname van de terugkomst uit zee met visjes voor het jong. Moet je wel in die periode op de juiste plek zijn. Ppg-duikers broeden zo’n 6 weken en hebben een zelfde periode nodig voor het grootbrengen van het kroost (meestal 1 jong). Tijdens die tweede periode vliegen ze af en aan met visjes en dan heb je de beste kans op de gewenste opname.

Laten we onze vakantie net te vroeg gepland hebben……..


Barnsteen

Op de foto zie je een stukje versteend hars dat afkomstig is uit naaldbomen. Hars biedt bescherming tegen allerlei invloeden van buitenaf, als insecten en schimmels.

In vloeibare vorm heeft het vaak een langgerekte kegelvorm en omdat het zo kleverig is blijven er er soms insecten en plantenresten in plakken, die dan kunnen worden ingesloten.

De hars verhardt tot barnsteen wanneer het snel wordt afgesloten van de lucht en er dus geen oxidatie kan optreden. Dit proces heet fossilisatie en is zeker een langdurig proces.

Het kan wel tienduizenden jaren duren voor we het als barnsteen of amber op het strand kunnen aantreffen.

Een stukje bevroren in de tijd uit een naaldbos uit het verleden….


Versteende slak

Soms ziet de wereld er heel anders uit als je op je buik ligt. Deze keer op het warme zand van het strand op de Maasvlakte. Bijna avond en de schaduwen werden al wat langer. Ik focuste op de “heel dichtbij” en ontdekte een andere wereld. Zandkorrels leken rotsblokjes en de variatie in kleur was enorm.

Plots viel mijn oog op een grotere ronde vorm. Het leek wel of er een spiraal in zat. toen ik het had opgepakt bleek het te gaan om een soort slakkenhuis…. Versteend!

Wanneer een organisme ” in dit geval een slak(kenhuis)” fossiliseert worden alle organische bestanddelen vervangen door mineralen uit het sediment. Maar dat niet alleen, ook de binnenkant loopt vol met sediment en verhard tot een geheel. Die buitenkant is vaak van calciet en kan makkelijk weg eroderen, op die manier blijft vaak alleen de binnenkant over. En deze binnenkant/afdruk noemen we een steenkern.

Ook dit slakkenhuis is in mijn zak verdwenen om straks te kunnen laten zien in onze nieuwe avonturen aanhanger.


Een melkkiesje verloren… én gevonden

Van Renate kregen wij een berichtje, wat we met jullie mogen delen. Deze enthousiaste dame zoekt fossielen op het Maasvlaktestrand, ‘het fossielenstrand’ dat bekend staat om deze vondsten. Maar dit is wel een héél bijzondere vondst!

Renate schrijft: ”Afgelopen woensdag heb ik een melkkiesje van een mammoet mogen vinden. Iedereen kent natuurlijk wel de grote mammoetkiezen, maar dat ze ook zo klein kunnen zijn, is bij veel mensen misschien niet bekend.
Toen ik ‘em vond wist ik meteen om welk kiesje het ging, er zijn er al meerdere gevonden de afgelopen jaren, maar dit komt zeker niet zo vaak voor als de grotere exemplaren.


Uit verder onderzoek blijkt dat dit het eerste kiesje uit de linkerbovenkaak is, dat een mammoet heeft gekregen. Daarnaast is het niet aangekauwd of aangesleten, dat wil zeggen niet in gebruik geweest om voedsel te vermalen. Dit duidt er dus op dat deze van een zeer jong mammoetbabietje afkomstig is. Of zelfs van een ongeboren individu.”

Renate vervolgt: ”Ik heb er wel even bij stil gestaan dat het eigenlijk heel sneu is als je bedenkt dat het beestje maar heel kort of wellicht helemaal niet heeft mogen leven.”

Een reden te meer om dit kiesje een mooi plaatsje in jouw collectie te geven. Dankjewel Renate, voor het delen van jouw verhaal van deze bijzondere vondst!



Een gewonde wintergast #Rockanje

“Ad, komen jullie ook voor gewonde vogels naar het strand?”

Als de vogels op een plek liggen waar de gewone dierenambulance niet kan komen, rijden we altijd.

Ook nu zijn we naar paal 10 gereden op strand van Rockanje.

Hier was een gewonde Grote mantelmeeuw gemeld.

Op zich al bijzonder omdat deze grote vogels meest alleen in de winter hier te zien zijn.

De meesten verblijven nu in het noorden en krijgen daar hun jongen.

Deze Grote Mantelmeeuw lag dus gewond op het stand en het was een nog hele klus om dit onfortuinlijke dier te vangen.

Uiteindelijk hebben we de vogel in Oostvoorne aan de dierenambulance kunnen overdragen.

Hopelijk knapt hij weer op bij de vogelopvang.


Opgespoten met zand van de bodem van de Noordzee uit verschillende lagen en diepten, bevat het strand van de Maasvlakte een rijkdom van een ver verleden toen de Noordzee nog toendra was, bevolkt met grote grazers en hier en daar een nederzetting met onze voorouders.  Sporen uit die tijd zijn nu volop te vinden gewoon op het strand aan de oppervlakte. Wat dagelijks wordt weggeraapt door fossielenzoekers wordt weer aangevuld door de zee die keer op keer met haar stroming onderlagen blootlegt en omwoelt en voor nieuwe fossielenaanwas zorgt.

Van mammoetbotten en kiezen tot fossiele muizentanden, in het bezoekerscentrum Futureland van het Havenbedrijf is een permanente expositie waar dit alles is te vinden.  Voor wie meer geïnteresseerd is hierin raden we aan deze expositie eens te bezoeken of eens kennis te nemen van de interessante uitgave van het Havenbedrijf “ Schattten van het mammoetstrand”.  Maar gewoon zelf zoeken kan natuurlijk ook.  Op onze site willen ook regelmatig aandacht besteden aan dit interessante onderdeel van de Maasvlakte.

Als voorproefje plaatsen we hier twee prentjes van vondsten die we bij het bergen van een zeehond bij toeval deden, een kies en een stuk van een kniegewricht van een mammoet.